Nieuwe samenwerking: de vacature

Wanneer een collega diens vertrek aankondigt, ga je veelal op zoek naar een vervanger. Hoe vind je nu de juiste collega en hoe ontdek je of die sollicitant daadwerkelijk bij je bedrijf of de organisatie past?

Vorig jaar was het tijd om uit te kijken naar een nieuwe blindengeleidehond voor mij. De hond die ik op dat moment had, zat tegen de pensioengerechtigde leeftijd aan. En een nieuwe geleidehond is niet zomaar gematcht. Omdat ik zoveel overeenkomsten zie in het proces van vinden, aannemen en leren samenwerken met een nieuwe hond of een nieuwe collega besloot ik er een blogserie over te schrijven. In deze blog meer over het vinden van de juiste match; door het schrijven van een goed profiel en vacaturetekst.

Voor mij was het de vijfde keer dat ik het proces in ging van het vinden van een nieuw maatje, of zoals ik mijn honden ook wel eens noem; collega.  Je zou denken dat je dan wel weet waar je naar zoekt. Toch was ik in mijn hoofd al druk bezig met de nieuwe match voordat de geleidehondenschool op bezoek kwam. Vooraf bespreek je in een uitgebreid gesprek met een instructeur jouw wensen en behoeften voor een nieuwe hond. In zeven jaar kan er veel veranderen. En dat beïnvloedt ook een juiste match.  

In hoeverre denk jij bij het voorbereiden van een vacaturetekst na over hoe de functie is vervuld? En vraag je jezelf af hoe je de organisatie, de afdeling en de rol van die nieuwe functie ziet over een aantal jaar?

Bij het bespreken van mijn wensen en behoeften voor mijn huidige geleidehond, lag corona nog maar net achter ons. Dat betekende dat mijn agenda vooral vol stond met online afspraken. Toch zag ik een stijgende lijn in het aantal trainingen op de werkvloer. En live voor de groep staan werkt naar mijn idee toch nog het beste. Dit zorgde voor een duidelijk punt in de ‘vacaturetekst’: ‘kan goed omgaan met nieuwe omgevingen’. En ‘reizen met ieder type openbaar vervoer is geen enkel probleem’. Want ja, ook honden zijn allemaal anders. De ene hond vindt het openbaar vervoer maar zo zo. Eén enkele keer in de maand is okay, maar vrijwel dagelijks doe je de hond er geen plezier mee. Terwijl je de andere hond geen groter plezier kan doen dan met een ritje in de trein of bus; liefst naar een onbekende locatie. Ook ons gezinsleven kwam ter sprake. Ik vertelde over de hond die mee naar het schoolplein ging, rustig ging liggen en pas weer opstond als we richting huis gingen. Enerzijds fijn, anderzijds vond ik de hond die me naast bekende ouders plaatste en druk begon te kwispelen als mijn kind naar buiten kwam, ook geweldig. In de gesprekken gaat het slechts kort over de vaardigheden van de hond. Een geleidehond slaagt alleen voor de opleiding als de hond alle basisvaardigheden kan uitvoeren. Van een boekhouder mag je verwachten dat die alle regels kent en dat die integer is. De beheersing van een specifiek boekhoudprogramma of kennis van uitkeringen kun je bijvoorbeeld als extra benoemen. Zo benoemde ik dat in mijn omgeving veel gelijkvloerse stoepen zijn (die zijn ingewikkelder te herkennen voor een hond) en dat ik regelmatig een grote koffer achter me aantrek.

Wat past er bij jou?

Heeft iemand anders al eens iets gezegd over wat voor persoon er bij jou past? Soms zie je van een afstandje meer dan wanneer het om jezelf gaat. Dat is de reden dat je ook op pad gaat met de instructeur. Samen loop je een stuk met een simulatiegeleidehond.

Naast het werkaanbod wordt er ook gematcht op looptempo. Als baas wil je niet voortgetrokken worden door de hond. En continue de hond moeten enthousiasmeren om door te lopen is ook niet fijn voor beiden. Het geeft de hond geen vertrouwen en je vraagt hem telkens harder te gaan dan hij kan. En ik vermoed zo dat jij ook liever niet op je tenen hoeft te lopen en dat je complimentjes krijgen erg fijn vindt.  

Tijdens het lopen met de simulatiehond leert de instructeur welk looptempo bij mij past, hoe snel ik reageer op aanwijzingen van de hond en hoe ik met mijn stem de hond aanstuur.

Want als laatste wordt er gekeken naar karakter. Een zachtaardige hond past niet bij iemand met een zware stem. De hond zou dan continue het gevoel kunnen hebben het verkeerd te doen. En in mijn drukke gezins- en werkleven past een hond die niet onder de indruk is van verandering.  Een drukke hond die juist erg onder de indruk zou zijn, kan ik er helemaal niet bij hebben.

Wat versterkt jou?

Weet jij welke karaktereigenschappen van een collega je irriteren? Waarschijnlijk wel. Kun je ook drie punten benoemen die jou juist zouden versterken? Ik ben in ieder geval blij dat ik vooruit heb gedacht. Mijn nieuwe maatje maakt het weinig uit waar we zijn. Als het maar bij mij kan zijn. En reizen is fantastisch. Fijn, want komende tijd puilt mijn agenda uit met workshops en trainingen; van Groningen tot Rotterdam en van Leiden tot Arnhem. En in die drukte heeft deze hond iets nodig dat mij ook versterkt; rust. Als ik daar niet voor zorg, sjezen we in de zesde versnelling door straten en het station. Een mooie spiegel die mij dwingt om ook rust in te bouwen.

Foto van leeg tuigje (blindengeleidehond)

Martine Baadenhuijsen is ervaringsprofessional op het gebied van communicatie rondom een beperking. Ze schrijft blogs over inclusie, omgang en bejegening rondom mensen met een handicap of ziekte. Wil je ook zonder ongemak in gesprek gaan met je zieke buurvrouw, weten wanneer je hulp moet bieden aan iemand met een handicap, of ontdekken hoe je effectief samenwerkt met een collega die emotionele bagage heeft?
Schrijf je dan in voor een van de online cursussen van Sterk in Gesprek.

Ben je geïnspireerd, maar heb je – nog – geen behoefte aan een cursus?
Meld je dan aan voor de nieuwsbrief en laat je regelmatig inspireren.

Martine lachend kijkend in de camera met een zwart jasje en wit topje

2 reacties

  1. Lucienne de Gelder op 14 december 2023 om 06:33

    Mooi verhaal Martine

  2. hanneke op 17 december 2023 om 12:11

    heel pakkend geschreven. !

Laat een reactie achter